دختر سه سالو هفت ماهو هفت روزه من

به چهره معصوم فرزندم که نگاه میکنم گاهی اوقات فراموش 

میکنم که چگونه به خدا التماس میکردم که فرزندی سالم به 

من عطا کند 

فراموش میکنم که فرشته ای در کنار دارم اگر نبودهمه چیز

برایم بی مفهوم بود،

فراموش میکنم که بیشتر ببینمش

بیشتر برایش وقت بگذارم

کمتر سرش فریاد بکشم

و کمتر او را مواخذه کنم

خدایا،

بار دیگر از تو تقاظا میکنم برای بزرگ کردنش و انسان تربیت

کردنش به من صبر بدهی،

از تو میخواهم کمکم کنی برای مهربان بودنتر و

اینکه هیچگاه فراموش نکنم که او را تو به من هدیه کرده ای

و او امانتی ست نزد من.